<body bgcolor="#ffffff" text="#464646" link="#999999" vlink="#999999"><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d10718926\x26blogName\x3dThe+JAYNA+Monologues\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://thejaynamonologues.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://thejaynamonologues.blogspot.com/\x26vt\x3d-5928529255510825873', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
THE JAYNA MONOLOGUES
BUHOL-BUHOL NA SALOOBIN .. SAMU'T-SARING OPINYON ... NAGSASALIMBAYANG KURO-KURO



Monday, July 18, 2005

The Ultimate Exodus!
July 24 pala ang effectivity ng bagong schedule. Bagong schedule, bagong building.

Sana naman ito na ang huling paglipat ng DR. Mahigit isang taon na ang nakalipas, iisang account lang pero malapit nang maubos ang daliri ko sa kamay sa sobrang dalas ng tour.

2004 nagsimula sa JG 30/F, pinalipat sa Philam 12/F; hinagis sa Export 21/F, pinabalik sa JG 30/F, muling binalibag sa Export 21/F pero ilang linggo lang, pinaakyat kami sa 25/F. Sa 25/F, malapit sa HR dati ang puwesto pero pinausog malapit sa mga kolektor. Matapos lamang ang ilang buwan, balik ulit sa JG 30/F at heto finally, home base na. Sana naman wag na kaming patalsikin dito dahil lubhang kahiya-hiya na. Parang demotion na yun, di ba?

Last day namin ngayon sa JG. Nakakalungkot na nakakatuwa. Noong isang araw lang, atat naming kinuha ang access cards sa PSC. Sandaling pangungulit kay Papa Froilan at sinubok na namin ang "puting" ID sa 3rd and 5th floor. Para kaming inspector na binisita ang CR, pantry at namangha sa lawak ng lugar. Nyeta, mukha nang contact center talaga! Nakaka-amuse din ang Force Desk sa naghuhumiyaw nitong location, tsura ng "command center", sabi nga ni Don.

After the excitement comes fear. Ang dami'ng mga agam-agam at katanungang nagsasalimbayan sa diwa ko. Magagawa pa ba namin ang nakasanayan?

Pwede bang magkape sa station sabay sawsaw ng pandesal na may dari creme, mag-picnic ng Ridges at manginain ng cornik, buto ng kalabasa at popcorn?

Puwede bang magchikahan, pag-usapan ang buhay nang may buhay, magchismisan at magkutuhan (OA na yan!)

Puwede bang mag-battle of the brains, magkantahan at puwede pa ba akong tumawa na para bang huling araw ko na sa mundo?

Dami kong tanong. Sa dami ng camera sa paligid, alam ko namang ang sagot ay isang tumataginting na HINDE!

Well, ganyan talaga ang buhay. Ang tanging permanente ay pagbabago. Sumunod na lang tayo sa agos ng buhay.

So, pa'no? Paalam, mga ipis. Paalam mga tsokaran ko na gasgas na ang ngala-ngala sa pagbabasa ng dalawang pahinang 911. Paalam mga strikers. Paalam, Jollibee Philam at Mini Stop Valero. (Carry lang, marami'ng kainan sa PSC. Mall yata ito, di nyo ba alam?) Paalam, Tae Bus at paalam crush kong kunduktor. Balang-araw, ikaw'y magiging akin!

Binalibag Ni Choleng ng 8:17 PM at 1 Nagdilim ang Paningin

 

Web Counter
Na ang Napautot and Still Counting

www.thejaynamonologues.blogspot.com