Ang tunay na magkakaibigan, paghiwalayin man ng panahon nandun pa rin ang init ng samahan sa muling pagkikita. Parang commercial ah? Pero ganyan ang KOC (Key of C, hindi Knights of Columbus). Bihira mang magkita pero kapag muling nagsama, parang family reunion.

Ang KOC ay ang una kong choir na nabuo noong 1996 (original name Pocketbell Chairman's Choir), company choir nung una pero bandang huli, naging alyansa ng magkakaibigan na iisa ang hilig... NOTA...este, musika!

Nalipat man kami sa iba't-ibang kumpanya, itinuloy pa rin namin ang pagkanta-kanta sa Edsa Shrine at sa kung saan-saang okasyon. Napilitan nga lang naming isuko ang "Last Friday Mass" slot sa Edsa Shrine dahil sa conflict ng aming mga schedule.

Karamihan kasi sa amin, kawani ng call center (PS, Sykes, Convergys, InfonXX, QInteraction...yes, Contact Center Association ang drama namin), yung iba nasa hospital (QCMC), may lawyer (Atty. Guerrero aka Papa Bo po), may napadpad sa Washington DC (ehem... Minette!) at may scholar pa sa Italy (Jourdann, musta na?). Yung iba'ng KOC, dahil hilig talaga, tuloy pa rin ang pagku-choir. Ako may Metanoia, si Paeng may Emanon at Infonxx choir din (ehem... may PSC Chorale dito!) tapos matatag pa rin ang choir nina Papa Bo, Maru and Mike.

Natapos man ang chapter ng KOC sa Shrine, subali't hindi ang aming pagkakaibigan. Mahirap yatang buwagin ang 9 YEARS! Kaya naman tuwing may importanteng okasyon tulad ng kasal, binyag, birthday, pasko, summer o masama ang loob dahil sa pag-ibig, hindi puwedeng hindi magsasama-sama.

Last Saturday, pagkatapos ng matagal na panahon, nagkita-kita na naman kami this time para ipagdiwang ang pagkaka-promote nina Bonj (sup na siya!) Ed (mala-SME na), Mannix (ang haba ng title di ko masabi... basta merong Traffic at saka Manager yun na yun), Jomarie (Work Force Coordinator) and Ligaya (Cluster Leader) at despedida na rin kay Manika na tutulak patungong UK (Bon Voyage!). Ang okasyon ay lalong naging makulay dahil sa live performances namin (yehey!), sa saliw ng accompaniment ni Maestro Mike (na lalong bumata sa paningin namin) at Papa Bo. Champion din ang choral jamming at in fairness, maganda pa rin ang tunog kahit walang practice huh.

Hay, sana araw-araw ganito ... Masaya, maraming food and drinks, sama-sama... may kasama.

Looking forward na lang sa susunod na KOC piano bar.

Next month?

Yung mga hindi nakasama, go to this link... http://pg.photos.yahoo.com/ph/emailedhere/album?.dir=3cb4&.src=ph&store=&prodid=&.done=http%3a//pg.photos.yahoo.com/ph/emailedhere/my_photos

MAMATAY NA LANG SA INGGIT!

Photos Courtesy of Edwin Carlos

Binalibag Ni Choleng ng 11:37 PM at 0 Nagdilim ang Paningin