Takot akong sumakay ng jeep kapag alam kong isa na lang ang kulang. Sa 38 ko ba namang balakang, hindi ito puwedeng "pamasak" lang. I should know. Ilang beses na kayang nangalay at nangalog ang hita ko dahil isang puwet ko lang ang kasya sa space na sabi ng driver eh maluwag pa at sampuan daw?

Kaninang umaga, dahil sa pagmamadali at sa takot kong ma-late, kahit sinabi ng driver na "isa na lang" at alam kong sasabit ako, sumakay pa rin ako. Tama, sabit nga at kamalas-malasan, may nakaupo nang mas mataba pa sa akin. Ipinagsiksikan ko ang puwet ko sa kakapiranggot na space.

"Ouch!" angal ng lalakeng katabi ko.

Tiningnan ko ang lalake. Naka-t-shirt at shorts, may bag sa paanan. Laman? Gamit ng karpinteryo.

Ang asiiiim! Nasiksik ko lang ang magaspang n'yang balakang, "ouch" pa.

'Dre, aray yun sa tagalog. Mas feel.

P.S.

Supladito o naawa sa akin, matapos ang paulit-ulit na pagdulas at pagsiksik ng puwit ko sa espasyong 1/4 lang yata ng puwit ko ang nakasayad, sumabit na lang si Ouch, iniwan ang bag sa kasama nyang uring manggagawa.

Kisig!

Binalibag Ni Choleng ng 6:11 AM at 0 Nagdilim ang Paningin