Lagare ako ngayong araw na 'to pero okay lang dahil huling araw ng pasok.  Finally, weekend na!

First stop:  Wake of Ella's brother.  Ang kamatayan ay isang bagay na hindi inaasahan pero medyo bothered lang ako dahil puro mga barkada ko ang namamatayan.

A few weeks back, nasa San Roque, Marikina ako dahil sa biglaang pagkamatay ng ama ni Wheng o Manika para sa aming KOC ...

With Manika sa wake.  Nakakalungkot na kung hindi pa may pumapanaw, hindi pa magkikita-kita pero ganun talaga ang buhay.

Taga-San Roque din naman si Ka-Metz na Conrad kaya sinamahan na ako sa wake.  Thanks, Mr. C

... tapos heto ako ngayon sa Tandang Sora, kuya naman ng ka-Kuyog na Ella, same nature of death ng Papa ni Manila, atake o aneurysm din.

While waiting for Ella sa Puregold, Commonwealth

Naiyak ang nanay ni Ella nang makita ako.  Marahil nababagbag ang kalooban dahil sa pakikiramay naming mga barkada o di makapaniwalang maraming kaibigan ang anak (joke!).  Bandang 11:00, nagpaalam na ako para sa susunod na appointment.

Next stop, facial kay Dra. Diwi.  Mabilis ang Taguiglink bus kaya nakapag-grocery pa ako at nabili ang wheat bread ng Mom ko sa Megamall bago pumunta kay Dra. Diwi (lagare talaga?) Mabilis lang naman akong na-facial, 2:00 PM nasa bahay na ako.

Final gora, Manika's birthday bash.  Syempre, natulog muna ako bago pumunta sa party.  Nakaapat na oras din.  Bandang 7:00, lumarga na ako,  nakapaligo pero walang hilamos dahil bagong facial nga.

Bagama't nagluluksa ang pamilya sanhi ng paglisan ng haligi ng tahanan, life goes on.  Salo-salo upang ipagdiwang ang birthday ni Manika.  Samantalahin habang nandito sila sa Pilipinas dahil ilang linggo lang, babalik na siya sa California kung saan sila naka-base ng asawang si Richard at dalawang anak.

L-R:  Papa Bo, Me, Manila, Jomarie, Maru and Match.  Sayang, wala ang ibang KOC.

Ang babae sa buhay ni Dioms

Bandang 12:00, naghiwa-hiwalay na kami.  Kaya pa?  Ito na yata ang pinaka-hectic kong Sabado pero okay lang.  At least, napagbigyan ko ang lahat pati na rin ang aking sarili.

Thank God, makakatulog na ako.  Whew!

Binalibag Ni Choleng ng 8:11 AM at 0 Nagdilim ang Paningin