Pasintabi lang po sa mga kumakain. Hindi ko lang matiis na hindi maibida.

Sa dining table ako kadalasang lumilikha ng blog kada Linggo ng gabi kaya nakita ko ang paghagibis ng Daddy ko sa 'comfort room.' (Sanay na kami sa ganitong eksena dahil sirain talaga ang tiyan ni ama). Paglabas, dumaing na masama ang t'yan, napasama ng kain, may LBM daw pero nakainom na ng gamot. What's new?

Laking gulat ko ng wala pang isang oras ay heto na naman siya at muling humahangos sa 'palikuran.' Nag-aalala kong hinabol ng tingin nang mapansin ko ang Solmux sa mesa. Tumayo ako at itinabi. Hay, ang uhugin kong kapatid, nakaiwan na naman ng gamit sa mesa, isip-isip ko.

Maya-maya pa'y lumabas na si ama, lumapit sa mesa at tila may hinahanap.

"Ang gamot ko?" tanong.

"Ano hong gamot?" balik kong tanong.

"'Yung nandito sa mesa."

"Ito ho bang Solmux?" Kinuha ko sa pinagtaguan. "Ito 'yung nakita ko sa mesa..."

Natigilan si ama. "Solmux?"

"Oho, Solmux yan."

"Kaya pala hindi tumalab!"

Ewan ko sa inyo. Ang layo naman ng hitsura ng Solmux sa Diatabs noh!

Binalibag Ni Choleng ng 9:15 AM at 0 Nagdilim ang Paningin